Η εκδήλωση μίσους του ΚΚΕ στον Πύργο

«Οι δολοφόνοι δεν ξεχνούν τον τόπο του Εγκλήματος». Και επιστρέφουν…

Για μια ακόμη φορά το ΚΚΕ και στην Ηλεία απέδειξε ότι δεν μετανοεί για τα μεγάλα του Εγκλήματα εναντίον του Ελληνισμού. Με την πρόσφατη εκδήλωση του στο Δημοτικό Κέντρο του Κούβελου το απόγευμα της Τρίτης 23 Σεπτεμβρίου 2014 στον Πύργο(με βάση ποια λογική ο Δήμος Πύργου παραχώρησε Δημοτικό χώρο για μία εκδήλωση Μίσους ;) το τοπικό ΚΚΕ θέλησε να εορτάσει, όπως έγραφε στην  σχετική του πρόσκληση, «70 χρόνια από την ήττα του φασισμού και την απελευθέρωση της πόλης μας από τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ»!

Την εισβολή των ανταρτών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στον Πύργο και την σφαγή δεκάδων Ελλήνων που επακολούθησε στις 8 και 9 Σεπτεμβρίου 1944, 4 ημέρες μετά την απελευθέρωση του Πύργου(4 Σεπτεμβρίου 1944)  και μετά τον πανηγυρισμό των κατοίκων του για το τέλος της Κατοχής  την βαφτίζουν «απελευθέρωση της πόλης», όπως ξέρουν καλά ο  κομμουνιστές να αλλοιώνουν την Ελληνική Ιστορία.

Είναι οι ίδιοι που βαφτίζουν την απελευθερωτική εκστρατεία για τους Έλληνες της Μικρασίας το 1919-1922 σε «ιμπεριαλιστική εκστρατεία», για την οποία χάρηκαν που απέτυχε(όπως έγραφαν και γράφουν στα έντυπα τους).  

Είναι οι ίδιοι που βαφτίζουν ως «ταξική πάλη» την μεγάλη Ελληνική Επανάσταση του 1821, διότι νοιώθουν αλλεργία να πούνε ότι έγινε «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία».

Είναι οι ίδιοι που βαφτίζουν ως «υποταγή στον Αγγλικό Ιμπεριαλισμό» το Ηρωικό ΟΧΙ του 1940, διότι δεν έχουν την τόλμη να τιμήσουν τις Θυσίες του Λαού μας, απέναντι στους τότε συμμάχους των Σοβιετικών προστατών τους.

Είναι οι ίδιοι που βαφτίζουν ως «προβοκάτσια» τον Ηρωικό Αγώνα της ΕΟΚΑ και των Ελλήνων της Κύπρου εναντίον των Άγγλων Ιμπεριαλιστών το 1955-1959. Τώρα μετά από τόσες ξεδιάντροπες διαστρεβλώσεις, θα δίσταζαν να μην αλλοιώσουν την Ιστορία και για την Μάχη του Πύργου και να μην βαφτίσουν την σφαγή δεκάδων Ελλήνων και από τις δύο πλευρές σε «απελευθέρωση».

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ

Για όσους θέλουν να ξεχνούν και να βλέπουν να  διαστρεβλώνεται η ιστορική αλήθεια, υπενθυμίζουμε ότι το διήμερο σφαγών 8 και 9 Σεπτεμβρίου 1944 αποτελεί μία από τις μελανότερες σελίδες της Ηλειακής ιστορίας. Αφού ο Πύργος απέφυγε τα βαριά αντίποινα των Γερμανών κατακτητών με την ηρωική παρέμβαση του τότε Δημάρχου Τάση Καζάζη (κάτι που το αναγνώρισε μεταπολεμικώς και ο Λαός και η Δημοτική Αρχή του Πύργου), ήρθαν αυτοί που με την μάσκα του πατριώτη(χρησιμοποιώντας το επίθετο ¨Εθνικός¨, πχ Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο-ΕΑΜ) παρέσυραν αγνούς πατριώτες στις τάξεις τους και ξεκίνησαν να χτυπούν και να εξοντώνουν βιολογικά καθετί Ελληνικό.

Στο διήμερο 8 και 9 Σεπτεμβρίου 1944 δολοφονήθηκαν πάνω από 162 Έλληνες και από τις δύο πλευρές , διότι η ηγεσία του ΚΚΕ ήθελε να χυθεί Αίμα Ελληνικό και να εμπεδώσει το μίσος στην Ελληνική Κοινωνία. Στις 4 Σεπτεμβρίου 1944, ύστερα από 40 μήνες Κατοχής έφυγαν από τον Πύργο οι Γερμανοί κατακτητές και οι Πυργιώτες πανηγύρισαν την Ελευθερία. Μέσα στην πόλη, ως δυνάμεις τάξεως, ήσαν η Χωροφυλακή κι το Τάγμα Ασφαλείας Πύργου, που είχε έρθει από τα τέλη Μαΐου 1944 στον Πύργο υπό τον Ταγματάρχη Γεώργιο Κοκκώνη. Ταυτόχρονα ο Κοκκώνης άφησε να βγουν από τις φυλακές  οι εκατοντάδες έγκλειστοι, ως ¨κομμουνιστές¨ ή ¨ φιλοκομμουνιστές¨,  από τις δυνάμεις Κατοχής, πιστεύοντας ότι πλέον ξημερώνει μία νέα περίοδος Ειρήνης για τον τόπο. Ενώ οι Γερμανοί έφευγαν ανενόχλητοι για Πάτρα, από όπου θα συνέχιζαν την υποχώρηση τους, οι αντάρτες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που «πουλούσαν αντίσταση εκ του  ασφαλούς», δεν τους χτύπησαν . Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να καταλάβουν πόλεις και να δημιουργήσουν τετελεσμένα, εν όψει της επιστροφής της Ελληνικής Κυβερνήσεως από την Μέση Ανατολή και τη  Ιταλία.

Αποτέλεσμα της εγκληματικής μανίας των εισβολέων ήταν να φονευτούν δεκάδες Έλληνες και από τις δύο μεριές. Έλληνες που επέζησαν μιας φρικτής Κατοχής και περίμεναν ότι θα ζούσαν σε μια καλύτερη Ελλάδα. Αλλά αυτό δεν το λογάριασαν οι ινστρούχτορες των πρακτόρων της Σοβιετικής Ένωσης. Κάνουν την επίθεση, καίνε μέρος του Πύργου, σφάζουν αιχμαλώτους και δημιουργούν «λαϊκά δικαστήρια» , για να εμπεδώσουν το Μίσος στην περιοχή και αν κάνουν συνενόχους όσους είχαν παρασύρει στις τάξεις τους.

Εκείνο το διήμερο κάηκε και  το ιστορικό Δημαρχείο του Πύργου(σχέδιο του Ερνέστου Τσίλλερ)που το κοσμούσαν αγάλματα των 9 Μουσών, ενώ γέμισαν πολλά χαντάκια με πτώματα Ελλήνων. Ομαδική σφαγή έγινε στο Κοιμητήριο του Πύργου. Οι σημερινές έρευνες μιλούν για 162 νεκρούς, αλλά άλλοι μιλούν για πάνω από 200. Αυτή ήταν η περιβόητη «απελευθέρωση του Πύργου από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ»…

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ

Για όποιον έχει αμφιβολία περί των σφαγών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κατά το τραγικό εκείνο διήμερο, παραθέτουμε 4 στοιχεία. Και μάλιστα δύο από Αριστερές πηγές(το βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου «Άρης-Ο Αρχηγός των ατάκτων», που μιλά για 242 και πλέον νεκρούς και του ΕΑΜίτη Ηλία Παπαστεργιόπουλου «Ο Μοριάς στα όπλα»), ενώ τα άλλα δύο από τον αείμνηστο Βουλευτή του Κέντρου που έζησε τα γεγονότα και προσπάθησε να αποτρέψει την επίθεση των ΕΛΑΣιτών στον Πύργο Νάκη Αυγερινού και την ομογενειακή εφημερία «Ελεύθερος Τύπος» της Νέας Υόρκης, των  αρχών Οκτωβρίου 1944, όταν οι Γερμανοί δεν είχαν ακόμη φύγει από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, και απηχούσε τον αρνητικό αντίκτυπο των εγκλημάτων στον Πύργο στον χώρο των Ελλήνων στις Η.Π.Α., που είχαν προσφέρει πολλά στην επιβίωση και την απελευθέρωση των Ελλήνων συμπατριωτών τους. Παραθέτουμε και μία προπολεμική φωτογραφία του Δημαρχείου Πύργου, που κατεστράφη κατά εκείνο το τραγικό διήμερο.

Βλέποντας τις συνεχείς προκλήσεις εις βάρος της Ιστορίας μας από το ΚΚΕ, και εδώ ισχύει ότι «Οι δολοφόνοι δεν ξεχνούν τον τόπο του Εγκλήματος». Και επιστρέφουν με θράσος….

Τέλος να παραθέσουμε ορισμένες φωτογραφίες ορισμένων από τους εκτελεσθέντες από το βιβλίο ''Αγώνες και νεκροί σκλαβωμένης Ελλάδος'' διαπιστώνοντας την ''εθνική αντίσταση''. Ανάμεσα στους εκτελεσθέντες βλέπουμε 13, 15 και 16 χρονών παιδιά.