Στις
6 Δεκεμβρίου, ολόκληρη σχεδόν η Αθήνα ήταν στα χέρια των κομμουνιστών. Τα μόνα
κέντρα αντιστάσεως ήταν το Σύνταγμα Χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη, η Σχολή
Χωροφυλακής (Λεωφόρος Μεσογείων) και το Στρατόπεδο Γουδή με την 3η ΕΟΤ.
Το
Σύνταγμα Μακρυγιάννη θεωρήθηκε, από την ηγεσία του ΕΛΑΣ, ως το τελευταίο
εμπόδιο προς την πλατεία Συντάγματος και επομένως την κατάληψη της εξουσίας.
Από την άλλη πλευρά, οι υπερασπιστές του γνώριζαν ότι ο αγώνας τους ήταν
σκληρός και άνισος, αλλά ήταν υπέρ πάντων. Η δύναμη ήταν 100 Αξιωματικοί (88
της Χωροφυλακής και 12 του Στρατού) και 430 οπλίτες. Η δύναμη αυτή, εκτός από
το προσωπικό του Συντάγματος, προερχόταν και από άλλες αστυνομικές υπηρεσίες
της Αττικής και της επαρχίας. Ο οπλισμός και τα πυρομαχικά δεν ήταν αρκετά για
να αντιμετωπίσουν μια τόσο μεγάλη επίθεση.
